Hoewel een tandartspraktijk in wezen een reguliere onderneming is, zijn er enkele unieke aspecten die een rol spelen, vooral bij de waardebepaling in vergelijking met een MKB-bedrijf.
Ten eerste zijn alle tarieven die een tandarts voor behandelingen mag berekenen gereguleerd en gemaximeerd. Hierdoor kan een tandarts de operationele winst van de praktijk slechts in beperkte mate beïnvloeden. Het verhogen van de productieomzet door meer verrichtingen tegen het vastgestelde tarief uit te voeren is een mogelijkheid, maar deze optie heeft grenzen vanwege de schaarste aan beschikbaar personeel en het aantal in de praktijk aanwezige behandelstoelen.
Kostenbesparing is een andere aanpak, maar dit is eveneens moeilijk te realiseren vanwege diverse kwaliteitsrichtlijnen waaraan voldaan moet worden. Samenvattend: een gerichte prijsstrategie is niet haalbaar.
Risicofactoren
De risico's en valuedrivers kunnen specifiek zijn, zoals de kwaliteit van het patiëntenbestand. Zijn de patiënten wel actief? Wat is de gemiddelde omzet per patiënt? Hoe hoog is de verzekeringsdichtheid? Wat is de leeftijdsverdeling?
Een van de belangrijkste risicofactoren en daarmee waarde-beïnvloeders is de onzekerheid over het effect van het vertrek van de verkopende tandarts-praktijkeigenaar op de relatie met de patiënten. Wanneer de band tussen tandarts en patiënt zeer sterk is of als de tandarts tandheelkundig gespecialiseerd was kan dit leiden tot heroverwegingen bij de patiënten wanneer de tandarts de praktijk verlaat.
Indien dit een negatief effect heeft, kan de bezettingsgraad van de behandelstoelen snel dalen. In dit opzicht kan een tandartsstoel goed worden vergeleken met een vliegtuigstoel: een niet-bezette stoel resulteert in ongedekte kosten.
Multliples
De vestigingsplaats, en meer specifiek de verwachte groei in de wijk, speelt een rol. De regio is bepalend voor de mate waarin na de overname opvolging (tandartsen, mondhygiënisten en assistenten) gerealiseerd kan worden. Over het algemeen is de opvolging van tandartsen goed te realiseren in en rond de universiteitssteden Amsterdam, Nijmegen en Groningen. Voor regio’s zoals Zuid-Limburg, Zeeland en Friesland geldt echter het tegenovergestelde.
Over het algemeen is een tandartspraktijk goed verkoopbaar. De multiples zijn sterk afhankelijk van de risico’s en de grootte van de praktijk. Grotere praktijken hebben doorgaans hogere multiples, terwijl hogere risico's resulteren in lagere multiples. Na de waardebepaling kan de uiteindelijke prijs variëren van 4x tot 8x de EBITDA. Daarna volgt dan nog de verrekening van overtollige liquide middelen en rentedragende schulden om tot de koopprijs van de aandelen te komen.
Praktijken met meer dan 4 behandelstoelen worden bijna altijd aan ketens verkocht, die vaak eigendom zijn van private equity. Deze ketens hebben professionele M&A-teams. Bij verkoop van een tandartspraktijk is het essentieel dat de verkopende tandarts een gespecialiseerde adviseur inschakelt.
